CUKROWNIA W GLINOJECKU, 03.05.2021 r.

Takie budki montowało kiedyś Stowarzyszenie na kominach. Dzisiaj wracając z Mazur zajechałem pod ten komin w nadziei ujrzenia sokoła. W ubiegłym roku królowały tu pustułki.
Jakże miła niespodzianka spotkała mnie dzisiaj. Piękna samica, zachowanie komfortowe na podeście. Pokazała nawet obrączki, ale nie odczytałem i oczywiście nie sfociłem , bo albo oko albo aparat przy lunecie. Obrączki niebieska i złota. Drugiego osobnika nie stwierdziłem.

Po spotkaniu w NDM ,razem z xand wybrałyśmy się do Glinojecka , ,jur widział samicę może będzie i samiec.
Kiedy przyjechałyśmy na miejsce ,na kominie było pusto ,na silosie obok królowały pustułki w między czasie przeleciał myszak.
Sokołów brak .Po jakimś czasie z za komina widzimy jak wylatuje sokół ,zatacza koło i ląduje tak jak by w tym samym miejscu z którego wyleciał.
Xand jedzie dalej za komin może z tamtej strony coś zobaczy,nic sokół wylądował od strony torów gdzie my już dostępu nie mamy.
No cóż trzeba czekać ,może w gnieździe jest drugi poczekamy może będzie zmiana.
Postanowiłam przejść się jeszcze z innej strony ,nic tylko latają pustułki ,wracam do samochody cały czas patrząc na komin ,widzę jak sokół przelatuje na galerii i ląduje na blasze dołu galerii ,robię jedną fotkę .Para z innego komina mi przeszkadza ,szybko wracam do Lusi ,sokoła już nie widać ,ale widać pióra lecące z galerii. No to teraz sobie poczekamy.
Poczekałyśmy i to długo ,w tym samym czasie pustułki nabrały odwagi i wleciały do budki ,sokół dalej piórował obiad :evil:

Koniec jedzenia ,okazało się ze to samiczka .
Ruszyła na mały przelot ,ginąc na z pola widzenia za budynkiem .
Nagle zrobił się na niebie ruch ,pustułki które latały blisko niej , zostały przegonione ,a ona wleciała prosto do budki.
W budce było ,poprawianie piórek i zaprezentowała się nam na barierce gniazda ,po czym weszła do budki ,znowu poprawianie piórek .
Na koniec zasiadła w progu i zasnęła ,co jakiś czas otwierała jedno oko sprawdzając co się dzieje w koło .
A my po czterech godzinach obserwacji ruszyłyśmy w drogę powrotną ,bardzo zadowolone z sokolenia .
Samiczka na Cukrowni króluje sama .

Po obrączkowaniu w Wiskordzie , udaliśmy się ( ja na przyczepkę ) do Koksownika, czyli Wieży węglowej w Szczecinie, sprawdzić czy jest lęg i na ewentualne obrączkowanie. Trochę o tym miejscu już czytałem bo rok temu chyba była akcja z odtransportowaniem młodego sokoła, który wypadł z gniazda. I, tu miałem okazję zobaczyć jak przydatna jest technika . Admin uruchomił drona i dzięki temu nie musieli wchodzić na tę budowlę, choć ona niezbyt wysoka, około 40 metrów i nawet pojawiły się schodki. Młode były i to cztery!:woohoo: ale, za młode na obrączkowanie... za to, nad nami pięknie latała mamusia:) . tak nisko to jeszcze nie miałem nad sobą tych ptaków! Coś pięknego. Szkoda tylko że, już po spakowaniu sprzętu pojawił się samiec z ułowką w szponach i tuż nad naszymi głowami poleciał do gniazda... piękne zdjęcie zostało tylko w naszych głowach... Piękny czas się kończy dla mnie a, admin dalej szlakiem gniazd przez Polskę!!!

Dzisiejszy wieczorny, dwukołowy spacer w okolice "stoczniowo-portowe" okazał się całkiem udany jeśli chodzi o obserwacje ptasie i nie tylko. Po drodze gdańska elektrociepłownia jako obowiązkowy przystanek. W skrzynce lęgowej widać było stojącego/poruszającego się dorosłego sokoła, który następnie opuścił gniazdo robiąc niewielkie kółko i znikając mi z oczu za kominem. Sokół trzymał coś w "garści". Nie dam sobie głowy uciąć, ale na tyle, na ile pozwolił mi mój niewyszukany sprzęt (lornetka) i dość długie gapienie się w kierunku skrzynki, to wystawało z niej coś jakby mały, jasny łebek. Być może załapałam się na końcówkę karmienia. Następnie zobaczyłam dorosłego sokoła siedzącego na żółtej metalowej konstrukcji otaczającej niższy "parowy" komin. Podjechałam później od strony Martwej Wisły i sokół nadal siedział w tym samym miejscu. Co lepsze, dojrzałam również drugiego dorosłego siedzącego na jednym z dwóch "brudnych" kominów, na drabince pod najwyższą platformą tegoż komina. Oba sokoły ze swoich pozycji mogły doskonale siebie widzieć. Moja potrzeba zobaczenia wędrownych na żywo została zaspokojona
Oprócz sokołów, prawie że tradycyjnie, minął mnie kolega lisek. Trasa ta sama, co zwykle: z terenu dawnej Stoczni Północnej, wzdłuż torów, na teren elektrociepłowni. Nad Martwą Wisłą latały dwie czaple siwe. Jedna goniła drugą. Zniknęły nad Stocznią Remontową. Widziałam też ciekawego, drobnego, czarno-białego ptaszka, ale nie potrafię zdefiniować, co to za gatunek. "Cienki Bolek" ze mnie w tej kwestii...
Dodam, że na wczorajszym późnowieczornym spacerze nad morze, w Parku Reagana, słyszałam sowę, a nawet chyba mignęła mi ona przed oczami przez ułamek sekundy, przelatując z jednej gęstwiny do drugiej.
Przyroda jest niesamowita i potrafi zaskakiwać. Jak tu się nią nie zachwycać!