Sokół wędrowny - Bielany - Żerań WARSZAWA - 2024

Było karmienie przyzwoitą porcją. 

 

 


 

Na boksiku godzinę temu było info o karmieniu i wypchanych wolach, aktualnie te wola są zakopane w piachu.

 

Kolacja była do pełna. 

 

Nela troskliwa sokola mama.
 
 
 

Pojechałem dziś pod komin na Żeraniu sprawdzić gdzie podziewają się sokoły, kiedy nie widać ich w kamerach. Ledwo co rozłożyłem lunetę, jakiś rowerzysta zatrzymał się i dalej mnie wypytywać, co tu fotografuję. Grzecznie mu odpowiedziałem, że nie fotografuję, a obserwuję sokoły, zresztą ja mam pozwolenie na fotografowanie. Powiedział że nie ma zaufania do ludzi, którzy fotografują infrastrukturę krytyczną i im nie wierzy. 
- To już już pański problem - odpowiedziałem. 
- Zadzwonię na Policję.
- Proszę bardzo, będę tu jeszcze ze dwie godziny.
Po jakichś 30-40 minutach podjeżdża radiowóz. Mili panowie wylegitymowali mnie, popatrzyli na sokoły, posłuchali historii gniazda i... odjechali, życząc owocnych obserwacji .
Wracając do sokolej rodziny. Dużo latają wkoło komina. Są to spokojne szybujące loty. Junior i Nela wybrali się na polowanie. Niestety nie widziałem, aby wracali z łupem. Natomiast spiżarnia chyba jest pełna, bo Nela dwa razy karmiła taką zdobyczą. Spiżarnia znajduje się na galerii na poziomie gniazda i na galerii powyżej. Pustułki, których jest tam całe stado, nie robią na naszych sokołach żadnego wrażenia. Za to mewy są ostro przeganiane.
W czasie obserwacji dotarł FF Cat z Hektorem. Dzisiaj nie miałem na lunecie banerów, nie zapraszałem zbytnio do lunety, więc ruch był mniejszy. W końcu należy się człowiekowi  jakiś odpoczynek  . Jednak Hektor zrobił swoje i poszło kilkanaście kalendarzyków i 15 broszur. W sumie cisza spokój na żerańskim kominie i oby tak dalej, a ja spędziłem przyjemne popołudnie na obserwacji. 

Nela podaje kolację. 
 
 

Nela zaserwowała pisklętom duże śniadanie.
 
 

Żerańskie pisklęta mają dzisiaj wypasiony obiad.
 
 
 
 

Wcześniej trafiłem na końcówkę karmienia. 

 

Nela karmi swoje "puchatki", niektóre już nie chcą.
 
 

A po kolacji, opieka, troska, miłość sokolich matek do swoich pociech mnie zachwyca od lat;