Otworzyłam forum, ale sama nie wiem co w tej sytuacji napisać...Pisałam już dużo w tamtym roku, słowa bym mogła powtórzyć...Tym razem zadziałała natura, nie mamy na to wpływu. Jak już gdzieś przeczytałam, oglądanie sokołów daje nam ogrom radości ale są takie momenty gdzie przynosi te gorsze emocje, złość, smutek, rozgoryczenie, a nawet rozpacz. I pod tym się podpisuję. Nikt już nam Wrotki nie zastąpi, musiałby się zadziać ponowny cud, jak rok temu. Czy będzie tak samo? Serce podpowiada, że tak, rozum, że absolutnie nie...
Nie mam ostatniego zdjęcia Wrotki, ale mam zdjęcie Czajnika, już chyba z nieżyjącym wówczas pisklakiem. Co do Czajnika to w zeszłym roku tak szczerze mówiąc jego obecność aż mnie złościła. Najpierw z tym baniem się dzieci Wrotki, a potem z atakowaniem młodych. Ale przekonał mnie do siebie. Super z niego sokół, partner i sokoli tata. Wszystko robił w tym sezonie jak należy. Bardzo dbał o Wrotkę, o jajka, a potem o malucha. Na tyle na ile potrafił. 
Wrotka, moja ulubienica, jak dla mnie najlepsza sokola mama. Bez niej już nic takie samo nie będzie. Nie wiem co jeszcze dodać, dziś mi brak słów. Ta sytuacja mnie dobiła, a z drugiej strony rozumiem Ziutę, ona też należy do natury, też chce żyć i wydać na świat potomstwo. Trudne to wszystko...

Czajnik z maleństwem, ostatnie chwile na tyle ile się udało pomiędzy nalotami obcej.