Rezydenci
Grześ
Wykluł się w gnieździe na kominie Zakładów Chemicznych Police w 2013 roku. Posiada jedną niebieską obrączkę o kodzie 8U. Żółtą obrączkę zgubił.
Emilka
Niezaobrączkowana samica. Prawdopodobnie jest tu rezydentką podobnie jak Grześ od 2016 roku.
W marcu 2020 Stowarzyszenie na Rzecz Dzikich Zwierząt „Sokół” we współpracy z firmą Emitel uruchomiło podgląd on-line na gniazdo sokoła wędrownego zlokalizowane na wieży przekaźnikowej w Dobrej k/Nowogardu w woj. zachodniopomorskim.
Po raz pierwszy parę sokołów wędrownych zaobserwowano tutaj w 2016 roku, w 2019 przystąpiły do lęgu jednak jego los pozostaje nieznany.
W br. dzięki zainstalowanym kamerkom mogliśmy bliżej przyjrzeć się życiu sokolej rodziny. Udało się odczytać jedyną posiadaną przez samca obrączkę (8U) nazwanego w wewnętrznym konkursie Emitela Grzesiem. Wiemy więc, że wraz z trójką rodzeństwa wykluł się w 2013 r. w gnieździe monitorowanym przez Stowarzyszenie, zlokalizowanym na kominie Zakładów Chemicznych Police. Pierwotnie posiadał dwie obrączki.
W bieżącym sezonie sokolim lokatorom przygotowano solidne, zadaszone M1 umiejscowione na tarasie ostatniego piętra wieży. Jako że plany ptasich rezydentów okazały się nieco inne, w wybranej przez nie części tarasu ustawiono zastępczą skrzynkę w której zdecydowały się wyprowadzić lęg.Ciekawostką jest, że obserwowane drapieżniki dzieliły ostatnie piętro wieży z pliszkami siwymi i jaskółkami, które mogliśmy obserwować w trakcie sezonu, często w bezpośrednim sąsiedztwie sokolej skrzynki lęgowej. Warto także odnotować kwietniową, jednorazową, wizytę rocznego sokoła wędrownego bez obrączek.
Emilka i Grześ tworzą zgraną, intuicyjną parę, w 2020 roku przystąpiły do lęgu w trzeciej dekadzie marca, wówczas samica złożyła trzy jaja (odpowiednio w 63 i 62 godzinnych odstępach czasu). Samiec Grześ w trakcie inkubacji wzorowo opiekował się partnerką, regularnie dostarczał posiłki, które zwykle lokował na jednym z niższych balkonów. Sam także chętnie i wytrwale ogrzewał jaja. W 38 i 39 dniu od złożenia pierwszego z nich wykluły się dwa pisklęta. Trzecie, zalężone jajo pozostało niewyklute, w późniejszym okresie spożyte przez samicę i młode.Zaopatrywanie potomstwa w pożywienie przebiegało prawidłowo, nie występowały niedobory i niepokojące przerwy w dokarmianiu maluchów. Emilka, mimo początkowych technicznych trudności podczas karmienia prawdopodobnie wynikających z braku doświadczenia szybko poczyniła zadowalające postępy. Żadnego z piskląt nie pomijała sprawiedliwie rozdzielając porcje. Sprytna samica upatrzyła sobie miejsca na schowki, najpierw w bezpośredniej bliskości skrzynki a gdy maluchy podrosły pozostałości po posiłkach trafiały do "spiżarki" za zadaszoną budkę. Grześ aktywnie uczestniczył w dokarmianiu piskląt a nawet zdarzało mu się podkarmiać partnerkę - wprost do dzioba.
Młode rozwijały się prawidłowo, każdego dnia wyraźnie zwiększając swoją aktywność i mobilność. W wieku trzech tygodni otrzymały obrączki- samczyk (Emil) 9 CH, samiczka (Emisja) 1 CK i w tym samym dniu wydreptały ze skrzynki lęgowej rozpoczynając wędrówki po rozległym tarasie. Często znikały w jego zakamarkach przysparzając obserwującym mnóstwo emocji.W 5-tym tygodniu życia pisklęta podjęły pierwszą, jeszcze nieudaną, próbę samodzielnego oprawienia pozostawionej przez mamę zdobyczy. W tej materii wyraźnie śmielej od brata poczynała sobie młoda samiczka Emisja.Dobrze odchowane pisklęta, w wieku 6 tyg. osiągnęły zdolność lotu szczęśliwie opuszczając gniazdo. Nie jest znana dokładna data wylotu piskląt, na Forum odnotowano natomiast liczne powroty młodych datowane od połowy czerwca. Emisję po raz ostatni rozpoznano pod koniec lipca, Emil powracał dłużej, widziany jeszcze w drugiej połowie sierpnia.
Po wylocie młodych para rezydentów wracała w rejon gniazda, do pierwszej dekady października często mogliśmy obserwować je w kamerkach. W tym okresie usunięto tymczasową skrzynkę lęgową pozostawiając ptakom wyłącznie zadaszone lokum. Po miesięcznej nieobecności obserwowaliśmy sokolą parę w połowie listopada, wówczas przez kilka dni powracały na ostatnie piętro wieży. Kolejne powroty Grzesia i Emilki odnotowano w trzeciej dekadzie grudnia.
Kalendarium sokolego roku Dobra Emitel 2020
- 1 marca 2020- uruchomienie podglądu, dwie pierwsze dekady miesiąca pojedyncze odwiedziny rezydentów
- od 20 marca częste wizyty pary w rejonie skrzynki lęgowej, intensywne zaloty
- 23 marca godz. 23.51- złożenie pierwszego jaja
- 26 marca (15.33)- drugie jajo
- 29 marca (5.52)- trzecie jajo
- 1 kwietnia- wizyta rocznego sokoła wędrownego bez obrączek
- 1 maja godz. 22- klucie pierwszego pisklęcia
- 2 maja godz. 23.46- drugie pisklę
- 17 maja- rozbicie i konsumpcja niewyklutego jaja
- 25 maja- pisklęta opuszczają skrzynkę lęgową, obrączkowanie
- 6 czerwca- pierwsza próba samodzielnego oprawienia rodzicielskiej zdobyczy
- 15 czerwca- loty piskląt- zauważony powrót samczyka Emila na podest
- 16 czerwca- powrót młodej samiczki Emisji
- 28 lipca- zaobserwowano ostatnią wizytę Emisji
- 19 sierpnia- ostatnia wizyta Emila
- 29 września- demontaż tymczasowej skrzynki lęgowej
- do końca roku powroty rezydentów w rejon gniazda
{vembed Y=QsKCRwkJ8Eo}