Ośrodek Hodowli i Rehabilitacji Ptaków Drapieżnych przy Stacji Badawczej Polskiego Związku Łowieckiego w Czempiniu
Stacja Badawcza PZŁ w Czempiniu powstała w roku 1958. Jest to jedyna w Polsce i nieliczna w Europie placówka naukowa bezpośrednio związana i utrzymywana przez myśliwych. Jej podstawowym celem działania jest prowadzenie badań nad populacjami zwierząt łownych i wprowadzaniem ich wyników do gospodarki łowieckiej.
Działalność w zakresie hodowli i rehabilitacji ptaków drapieżnych rozpoczęto w roku 1982. Podstawą było tu sokolnicze doświadczenie kilku pracowników, włącznie z ówczesnym Kierownikiem Stacji – prof. dr hab. Zygmuntem Pielowskim, gwarantujące fachową opiekę i znajomość warunków prawidłowego utrzymania ptaków w niewoli. Stopniowo rozbudowywane zaplecze techniczne powstało zarówno ze środków własnych Stacji jak i Ekofunduszu, NFOŚiGW oraz WFOŚiGW w Poznaniu. Obecnie Stacja posiada 23 woliery różnych typów i wielkości przeznaczone dla ptaków drapieżnych, o łącznej powierzchni ok. 1300 m2. Początkowo hodowla dotyczyła głównie sokoła wędrownego dla celów powstającego Programu restytucji tego gatunku w przyrodzie. Na początku lat 90-tych zestawiono także 2 pary hodowlane orłów przednich, złożone z osobników dostarczonych do Ośrodka w stanie osłabienia lub trwale kontuzjowanych. Dużym sukcesem było pierwsze, i na razie jedyne w kraju, wyhodowanie dwóch piskląt tego gatunku w roku 2000.
Obecnie, po zmianach w zestawieniu osobników, pary te rokują kolejny sukces lęgowy w następnych latach. W ośrodku utrzymywane są również jastrzębie hodowane do celów sokolniczych.
W ramach leczenia i rehabilitacji, tutejszy Ośrodek przyjął do tej pory ponad 300 ptaków różnych gatunków, w tym 34 bieliki i 6 orłów przednich. Oprócz dziennych ptaków drapieżnych trafiają tu również sowy oraz bociany czy łabędzie. Największa liczba ptaków pochodzi z regionu Wielkopolski, jednak działalność Stacji w tej dziedzinie jest na tyle znana, iż trafiają tu ptaki z tak odległych rejonów jak Bieszczady, Mazury czy Pomorze. W ciągu roku, najwięcej ptaków trafia do Ośrodka latem - w okresie opuszczania gniazd oraz zimą, kiedy warunki życia w przyrodzie są najtrudniejsze. Przyczyny utraty sprawności ptaków można by podzielić w zasadzie na dwie kategorie. Najczęściej występującymi są kontuzje fizyczne i urazy kończyn, w tym głównie skrzydeł, które często dyskwalifikują ptaka z życia na wolności. Dotyczy to szczególnie uszkodzenia stawów lub złamań kości w ich okolicy. Leczenie takich przypadków jest trudne i często kończy się trwałym ograniczeniem lotności. Druga kategoria to osobniki młode, które po opuszczeniu gniazd miewają problemy z samodzielnym zdobywaniem pokarmu i ulegają okresowym osłabieniom. W takich przypadkach kończy się zwykle na 2-3 tygodniowym dobrym karmieniu i wypuszczeniu na wolność.
W ostatnich latach liczba przyjmowanych ptaków nieco się zmniejszyła. Wynika to z ograniczenia miejsca, które w większości zajmują obecnie pary hodowlane sokołów, orłów i jastrzębi. Również, ze względów finansowych, wyjazdy po zgłaszane ptaki ograniczono do rzadszych gatunków lub krótszych odległości. Niemniej jednak, każdy dostarczony do Stacji ptak w razie potrzeby znajdzie tu fachową opiekę i utrzymanie.
Działalność Ośrodka jest finansowana przez Polski Związek Łowiecki.
Adres: Stacja Badawcza PZŁ
ul. Sokolnicza 12
64-020 Czempiń
tel. O61 282 65 63,
email: