Stosunek do zwierząt jest najlepszą miarą naszego człowieczeństwa. Na ogół ludzie, którzy kochają zwierzęta – lepiej odnoszą się też do ludzi.
Proponuję zagłębić się w temat wiedzy o św. Franciszku z Asyżu (1182-1226) i jego relacji do świata przyrody. Klasycznymi tekstami obrazującymi owo głęboko religijne, pełne miłości i braterstwa spojrzenie Franciszka na przyrodę są jego Hymn stworzenia oraz opowieści o kazaniu do ptaków i tu podaję link do strony
www.sm.fki.pl/Franciszek/franciszek-sceny.php?nr=14
Mi najbardziej przypadł i tu cytuję:
25. Kiedy święty Franciszek przebywał w pewnej pustelni, według swego zwyczaju uchodząc przed widokiem i rozmową z ludźmi, wtedy sokół w tym miejscu się gnieżdżący związał się z nim wielkim przymierzem przyjaźni (por. 2 C 168). Bo w porze nocnej zawsze swym śpiewem i głosem uprzedzał go o godzinie, w której Święty zwykł był wstawać na służbę Bożą. Było to Świętemu jak najbardziej na rękę, gdyż sokół poprzez tę troskliwość, jaką miał o niego, wygnał zeń wszelkie zwlekanie i opieszałość. A gdy Święty bardziej niż zwykle cierpiał na jakąś chorobę, wówczas sokół oszczędzał go i nie wyznaczał mu tak wczesnego czuwania. Mianowicie, jak gdyby pouczony przez Boga około świtu z lekka tylko trącał w dzwonek swego głosu. Nic dziwnego, że takiego szczególnego miłośnika Stwórcy czczą wszystkie inne stworzenia.
Ptaki nazywane były przez niego „szlachcicami wśród stworzeń”, którym Bóg przeznaczył mieszkanie w czystym powietrzu i którymi się opiekuje. Mówił do ptaków: “Bracia moi! Winniście chwalić i zawsze kochać swojego Stwórcę, który ubrał was w pióra i dał wam skrzydła do latania. Bo przecież On uczynił was najbardziej wolnymi spośród wszystkich stworzeń, i przydzielił wam czyste powietrze na mieszkanie. Nie siejecie ani nie żniwujecie, a On wami rządzi bez waszej troski”. Na te słowa ptaki wyciągały szyje, rozpościerały skrzydła, otwierały dzioby i uważnie patrzyły na niego.

Polska to piękny kraj ale narodem to my jesteśmy "specyficznym".

W Wielkiej Brytanii większość sokołów gniazduje na katedrach, tamtejsze władze kościelne tylko je chwalą, że pilnują populacji gołębi, która najbardziej zagraża czystości około katedralnych okolic. Na katedrze w St. Nikolauskirche w Rosenheim, sami założyli budkę i czekali na sokoły wędrowne i czekali w sumie na nie pięć lat. I jeszcze nigdzie nie było sytuacji aby zamiast za gołębiami sokół pod katedrą latał za parafiankami i wyrywał im torebki

Jeden sokół przez 20-30 lat bardzo szczegółowych obserwacji, który atakował ludzi i już całemu gatunkowi przypisuje się łatkę agresywnych (i to jeszcze na drugim końcu świata)? nie przesadzajmy. To tak jak w Niemczech jakiś jeden Polak na dziesiątki tysięcy tam mieszkających ukradł samochód i potem wszyscy obawiali się Polaków i nazywali nas złodziejami.

Nie podoba się Pani Marii, że FF czasami uczłowieczają sokoły (w sumie mi też czasami się nie podoba) a potem wytyka Pani Sokołom tworzenie kazirodczych związków? Jak pani słusznie zauważyła to są zwierzęta, nie mają o tym pojęcia, nie wiedzą co to grzech. Jak nie uczłowieczamy, to nie uczłowieczajmy w obie strony.

Przykra sprawa. Przecież jeżeli para ptaków niekoniecznie sokołów będzie chciała zamieszkać w jakimś miejscu i znajdzie zagłębienie czy miejsce gdzie uda się znieść jajka to zrobi nawet jeżeli jajka spadną. A jeżeli założą gniazdo bez zamontowanej budki na katedrze to co ? Mają zostać usunięte? Kilka lat temu para sokołów wybrała sobie balkon na 13-tym piętrze mieszkania na Bielanach. Dwa lata temu były młode. Teraz kiedy gniazdują na Żeraniu przylatują i polują na gołębie wśród budynków. Pewnie głosy sokołów wczesnym rankiem były uciążliwe dla sąsiadów tego balkonu. Ale czy atakowały mieszkańców którzy przebywali poniżej?